Een nieuwe start...
Het sluipt er langzaam in, groeit steeds verder uit elkaar, en dan opeens...is het op.
De afgelopen maanden zijn als een achtbaan voor me geweest. Al langer liep ik te twijfelen. Eerst onbewust, en de laatste weken bewust.
Het perfecte plaatje, bleek lang niet zo perfect te zijn als dat ik zou willen. Als dat zou moeten.
Een moeilijke beslissing, maar uiteindelijk onoverkomelijk: we zijn uit elkaar!
Na de hectische tijd die volgde, kan ik nu, 3 maanden later, eindelijk zeggen dat het goed met me gaat, en dat ik mijn leven weer langzaam op de rit krijg.
Ik ben er nog niet, maar ik heb weer een toekomst.
Twee Streepjes
reacties (0)